Satin Sheets Romance
Series: THE TRIO
TO LOVE AGAIN
by NIMFA BECK
EXCERPT:
Jason looked at the woman coming down the grand staircase. She was still wearing her printed yellow lace night gown na pinatungan ng puting silk robe. Something inside him stirred while looking at her. Nginitian niya ito. He missed her. It had been long.
Inilahad niya ang mga palad para sana yumakap ito sa kanya, pero sumenyas ito sa taas. Nakita niya ang CCTV camera. He groan inwardly. The mansion of the rich and famous.
Series: THE TRIO
TO LOVE AGAIN
by NIMFA BECK
EXCERPT:
Jason looked at the woman coming down the grand staircase. She was still wearing her printed yellow lace night gown na pinatungan ng puting silk robe. Something inside him stirred while looking at her. Nginitian niya ito. He missed her. It had been long.
Inilahad niya ang mga palad para sana yumakap ito sa kanya, pero sumenyas ito sa taas. Nakita niya ang CCTV camera. He groan inwardly. The mansion of the rich and famous.
Nang makababa ito ay niyaya siya sa isang sitting room malapit sa hagdan. Pinaupo siya nito sa isang mahabang sofa doon. Hindi niya maialis ang tingin dito. She was taller now, like he was, too. But still look a baby, though her body was quite curvy now. She was still slender though. Gusto niyang silipin ang dibdib nito, but that would be too obvious.
She sat beside him pero hindi pa rin ngumingiti.
“What’s up?” bulong niya dito. “Ayaw mo ba akong makita?”
Tiningnan siya nito. “You look different, and hard.”
“Ahhh, natatakot ka ba?” he touched his jaw. He made sure he shaved. Hindi niya iniisip na tumanda na siya ng ganoon tingan, but it was almost seven years when he last saw her.
Dapat ay nakikita nito si Jett sa kanya, pero maputi ang kapatid niya, therefore he might look younger.
“Hindi ah, ba’t ako matatkot.” HInawakan nito ang batok niya. “I’ll look at your birthmark to make sure na ikaw iyan.”
He gave her a short laugh.
He liked this woman. Hindi maarte at sinasabi ang gusto. She was also beautiful and inteligent. Mahaba na ang buhok nito tulad ng dati, he heard that she stopped doing commercials when she got a place in Ateneo Business School. Ayon kay Jett ay nag-concentrate ito sa pag-aaral. Kaya kahit marami itong offer ay tinatanggihan na lang.
“Napadalaw kang bigla? Alam kong dumating ka few days ago. I waited for your text or email or anyway you will contact me to meet, but-,” umiling ito at hindi itinuloy ang sasabihin.
Alam niyang nagtatampo ito sa kanya.
“Alam kong umuuwi ka minsan for a few days pero ni hindi mo ako dinadalaw. Then you will just email me again or call me.”
Nagtatampo nga. “Alam mo ba kung bakit lang ako umuuwi? May inaayos o may kinukuha lang akong importanteng papel. Tapos may ilang seminar sa ibang lugar. Nakuwento naman siguro ni Jett, baby. I never visit friends or went out with friends. Kasi kung gagawin ko iyon, uunahin kitang puntahan.”
Tumango lang si Carmina. Ganito ito kadaling kausap. Magtatampo sandali pero madaling paamuhin. At walang paghihinala sa isip. She was clear minded person.
“Matagal ka pa ba matatapos?”
“Few more months after you finish in Graduate School. Puro flying na lang iyon.”
She smiled and room literally glow. “Tapos libre na ako sa plane?”
Humalakhak siya. “Para malibre ka sa plane na ako ang nagpapalipad, kailangan ka-apelyido kita.”
“Ahhh…” simpleng sagot nito. She looked at the maid placing an orange juice ang two tall glasses with ice in a pitcher in front of them in the coffee table. Para itong nahulog sa malalim na pag-iisip.
Jason stared at her. Napakaraming babae sa ibang bansa. Sa eskuwelahan sa dorm. Kung saan saan niya nakikilala. But he couldn’t forget Carmina.
Noong una ay pirmi ang tawag niya kay Jett asking questions about her. Mga tanong na ayaw niyang siya mismo ang magtanong kay Carmina. It was a men thing. He called and texted her on regular basis sa araang kaya niya. Lagi itong sumasagot. She always had a story to tell him and very enthusiastic. Madalas ay ito ang nauunang mag-email o mag-text, lalo na kapag busy siya.
One time, she called him. Pinagalitan niya ito dahil alam niya kung gaano kamahal ang tawag sa European countries. Nakinig naman ito, mula noon ay hindi na tumawag.
“Puwede naman tayong maging magkaapelyido ‘di ba?” biglang sabi ni Carmina.
“Huh?” nagulat na napatingin siya dito.
“Of course! Kailangan lang ay pakasalan mo ako. Kapag gano’n, puwede na akong sumama sa iyo. Tapos hindi mo na kailangan bumisita ng ganitong oras sa akin kapag kakadating mo lang o aalis ka na ulit. Kasi kasama mo na ako, ‘di ba, ‘di ba?” makulit nitong sabi.
Nagulat siya sa sinabi nito. “Will you quit, Mina! Hindi mo alam ang sinasabi mo!”
Bigla itong ngumiti ng nakakaloko, she was back in her playful self, which he adored but not like this. This was her manipulative side. Lagi siyang talo kapag ganito ito. “Alam ko, ha! Ui! Gusto niya akong pakasalan.”
“Hindi ko sinabi ‘yan, ha!”
Carmina laughed so hard she was blushing red now. Tuwang-tuwa siyang binibiro si Jason. Ang bilis nitong mapikon. Kung gaano kabilis mawala ang inis niya sa tao ganoon naman ito kabilis mabuwisit. Nakakaloka! “Napakaseryoso mo!” ngumuso siya umusog para mas dumikit dito.
“Dahil hindi binibiro ang mga ganyang bagay.”
“Bakit mo ba ako ‘dinadalaw? Bakit mo ako ini-email, tini-text at tinatawagan lagi, ha? Hindi ba nanliligaw ka?”
“Hindi ah, you are my friend since high school.”
Napamaang siya. What happened? Hindi ba may gusto ito sa kanya? He was so sweet in exchanges of messages calling her by endearing name. Was she wrong? Umiral ang pagkamaldita niya. “Si Jett and friend ko hindi ikaw!”
“Eh, ano mo ako?”
“First love kita! ‘Di ba sabi ko sa’yo yan?”
Kumunot ang noo nito. “So, anong ibig sabihin niyon?”
“Hindi tayo friends!”
Jason blinked, parang hindi makapaniwala sa pagkakatingin sa kanya. “Huwag kang sumigaw paki-usap. Magigising ang mga tao.”
“Hindi ako sumisigaw, high-pitch lang talaga ang boses ko. Saka bakit nandito ka kung hindi ka nanliligaw?”
“Five days lang ako dito. I finished the four days arranging so much paper works. Paalis na ako bukas.”
“Kitam, pang huli pa din ako sa listahan mo. Paano kita sasagutin niyan?”
“Hindi nga kita nililigawan.”
“Talaga?”
“Peksman!” Itinaas pa ni Jason ang kamay na parang bata.
Muntik na siyang humagikhik kung hindi niya napigil. “Siya kung ganun, sasagutin ko na yung isa kong manliligaw. Sabi ko pa naman sa kanya ikaw ang sasagutin ko. Hindi ka naman pala nanliligaw ng lagay na iyan.”
“Huh? Sinong manliligaw?” Naisip ni Jason na walang naikuwento sa kanya si Jett tungkol sa mga nanliligaw kay Carmina. Ang sabi ng kakambal niya ay hindi ito tumatanggap ng mga manliligaw. May inililihim ba si Carmina at ang kapatid niya? Malilintikan iyon sa kanya mamaya.
“May manliligaw ako, hindi ko sinasagot kasi akala ko nililigawan mo ako. Akala ko magiging tayo na. Seven years ago sabi mo sa akin, hindi puwedeng maging tayo. You cannot promise me anything. Naghintay ako kasi mahal kita, but I guess it’s time to move on, hindi ba?” Tumayo itong bigla.
He panicked.
“Sige aakyat na ako, walang kuwenta ito. Puro kuwentuhan, email, text at tawag, sayang ang load natin pareho, wala naman palang patutunguhan.”
“We are friends!” he sounded desperate. He was surprised to find that out.
“Bestfriend ko si Jeff. At hindi fifteen pesos per text sa kanya. Kaya nga inalis ako ni mama sa line nila ni papa, hindi ko daw madisiplina ang sarili ko. Hindi ko masabi na puro sa’yo lang naman iyon. Nagsasayang ako ng load. Noong tinawagan kita noon na nagalit ka, I spent one thousand pesos in twenty minutes call na sinayang mo lang sa kakasermon mo! Tapos sasabihin mong friends lang tayo! Puwes, hindi ko tinatanggap ng ganitong dis-oras ng gabi ang friend ko dito sa bahay. Nungka! Lumayas ka na!”
Napatayo si Jason. “Mina…”
“Alis na!”
He didn’t know what happened. All of a sudden she had the floor again. Parang noong six year old at sixteen years old sila na pareho siyang muntik muntikan nang mapahamak. “God, woman! What do you want?”
“Gusto kita maging boyfriend. Akala ko nga boyfriend na kita, eh! Hindi pala. Friends lang pala tayo. So there, sobrang dami ko ng friends. Hindi na kita kailangan, goodbye!” She walked going back to the stairs.
“Fine, fine!” His tone was higher and louder. “Nililigawan na kita, damn it! Just don’t leave me here!”
Humarap ito sa kanya. “Nililigawan mo na ako?” Nakataas pa ang isang kilay nito.
Tumango si Jason. He kept on swallowing.
Tumili ito at tumakbo payakap sa kanya. “Gosh! Tayo na!”
Napahawak si Jason sa baywang nito. God help him but she was so soft. This manipulative little woman! Mga bata pa sila and he was having a bad case of hard on. Wala bang pakiramdam ang babaing ito? “Ano’ng tayo na? Nililigawan pa lang kita, ah!”
“E ‘di ba sabi ko sayo first love kita. Wala naman akong second love. Kaya ibig sabihin ay tayo na. Sinagot na kita bago mo pa ako ligawan.” Parang tumatalon-talon pa ito sa sobrang saya. “Kiss me again. Na miss ko na yung kiss mo…” Inginuso pa nito ang bibig.
“Hey, baka makita tayo ng parents mo. Bumitiw ka muna sa akin.” Sinubukan niyang kalasin ang mga kamay nito sa leeg niya pero lalo lang humigpit ang kapit nito.
“Ano ka ba, pag mag-boyfriend nag-ki-kiss.” Nakatingkayad pa ito at inilalapit ang nguso sa bibig niya.
“I know, but not here.”
Nagliwanag ang mata nito. “Aalis tayo?”
“No!” Damn! Bakit ba lahat na lang ng sabihin ko dito may ibang kahulugan!
“Eh, saan kita i-ki-kiss?”
“God!” Luminga si Jason sa paligid. Wala namang tao kung hindi silang dalawa lang. So he pulled Mina to his arms and kissed her senseless. Umuungol ito na tila sarap na sarap, and he was getting ready to explode. Her body was so soft. Hinimas niya ang balakang nito at ang isa kamay niya ay pumipigil sa anit nito.
They had been kissing for a while when something rang.
A phone?
Mina pulled away. Tumitig ito sa intercom na nakakabit sa dingding ng mismong sitting room. “I think you need to answer that phone?”
“Bakit ako, bahay ninyo ito.”
“Just answer it. Tapos Iki-kiss ulit kita.” Ngumiti ito ng pagkatamis-tamis.
Jason sighed not understanding what was going on. He walked to the wall and press the answer button of the small monitor.
Hindi man lang siya pinagsalita ng nasa kabilang linya. The voice whoever that was talked right away. It was a man. “Young man, I want you to bring your parents here very soon, kung hindi ay idedemanda kita. You are abusing my daughter in our own house and she is almost a minor.”
Ah what? Jason looked back and found Carmina going up the stairs.
Lumingon ito sa kanya. “Daddy ko ba?”
“Malamang,”
“Ano’ng sabi?”
“Pinapapunta ang parents ko dito as soon as possible. I don’t have time, I need to leave early in the morning. Pagbalik ko na lang from Milan.”
Nag-isip ito. Saka iwinasiwas ang kamay. “Don’t worry about it.”
Kumunot ang noo niya. “Are you sure? Baka ma-grounded ka.”
“Ako ang bahala sa daddy ko, alam niya na ikaw ang gusto kong mapangasawa.”
What?
“Alis na.” Mabilis itong bumaba at muli siyang hinalikan sa labi. “I love you… Tell me you love me.”
“Errrr…”
“Hay naku, sige saka na, pag-aralan mo muna, ang chaka!” Saka ito nagmamadaling umakyat sa taas.
He was left with a maid having a wide eye looking at him. He glared at the maid. “Huwag ako ang tingnan mo ng ganyan! Hindi mo ba nakita kung paano ako na-manipulate ng amo mo?” He walked out of the door frowning.
This shouldn’t happen again. Paulit ulit na lang, nakaka-ilan na sa kanya ang babaing ito. Buti na lang ay mahal niya.
Grrrrr…
She sat beside him pero hindi pa rin ngumingiti.
“What’s up?” bulong niya dito. “Ayaw mo ba akong makita?”
Tiningnan siya nito. “You look different, and hard.”
“Ahhh, natatakot ka ba?” he touched his jaw. He made sure he shaved. Hindi niya iniisip na tumanda na siya ng ganoon tingan, but it was almost seven years when he last saw her.
Dapat ay nakikita nito si Jett sa kanya, pero maputi ang kapatid niya, therefore he might look younger.
“Hindi ah, ba’t ako matatkot.” HInawakan nito ang batok niya. “I’ll look at your birthmark to make sure na ikaw iyan.”
He gave her a short laugh.
He liked this woman. Hindi maarte at sinasabi ang gusto. She was also beautiful and inteligent. Mahaba na ang buhok nito tulad ng dati, he heard that she stopped doing commercials when she got a place in Ateneo Business School. Ayon kay Jett ay nag-concentrate ito sa pag-aaral. Kaya kahit marami itong offer ay tinatanggihan na lang.
“Napadalaw kang bigla? Alam kong dumating ka few days ago. I waited for your text or email or anyway you will contact me to meet, but-,” umiling ito at hindi itinuloy ang sasabihin.
Alam niyang nagtatampo ito sa kanya.
“Alam kong umuuwi ka minsan for a few days pero ni hindi mo ako dinadalaw. Then you will just email me again or call me.”
Nagtatampo nga. “Alam mo ba kung bakit lang ako umuuwi? May inaayos o may kinukuha lang akong importanteng papel. Tapos may ilang seminar sa ibang lugar. Nakuwento naman siguro ni Jett, baby. I never visit friends or went out with friends. Kasi kung gagawin ko iyon, uunahin kitang puntahan.”
Tumango lang si Carmina. Ganito ito kadaling kausap. Magtatampo sandali pero madaling paamuhin. At walang paghihinala sa isip. She was clear minded person.
“Matagal ka pa ba matatapos?”
“Few more months after you finish in Graduate School. Puro flying na lang iyon.”
She smiled and room literally glow. “Tapos libre na ako sa plane?”
Humalakhak siya. “Para malibre ka sa plane na ako ang nagpapalipad, kailangan ka-apelyido kita.”
“Ahhh…” simpleng sagot nito. She looked at the maid placing an orange juice ang two tall glasses with ice in a pitcher in front of them in the coffee table. Para itong nahulog sa malalim na pag-iisip.
Jason stared at her. Napakaraming babae sa ibang bansa. Sa eskuwelahan sa dorm. Kung saan saan niya nakikilala. But he couldn’t forget Carmina.
Noong una ay pirmi ang tawag niya kay Jett asking questions about her. Mga tanong na ayaw niyang siya mismo ang magtanong kay Carmina. It was a men thing. He called and texted her on regular basis sa araang kaya niya. Lagi itong sumasagot. She always had a story to tell him and very enthusiastic. Madalas ay ito ang nauunang mag-email o mag-text, lalo na kapag busy siya.
One time, she called him. Pinagalitan niya ito dahil alam niya kung gaano kamahal ang tawag sa European countries. Nakinig naman ito, mula noon ay hindi na tumawag.
“Puwede naman tayong maging magkaapelyido ‘di ba?” biglang sabi ni Carmina.
“Huh?” nagulat na napatingin siya dito.
“Of course! Kailangan lang ay pakasalan mo ako. Kapag gano’n, puwede na akong sumama sa iyo. Tapos hindi mo na kailangan bumisita ng ganitong oras sa akin kapag kakadating mo lang o aalis ka na ulit. Kasi kasama mo na ako, ‘di ba, ‘di ba?” makulit nitong sabi.
Nagulat siya sa sinabi nito. “Will you quit, Mina! Hindi mo alam ang sinasabi mo!”
Bigla itong ngumiti ng nakakaloko, she was back in her playful self, which he adored but not like this. This was her manipulative side. Lagi siyang talo kapag ganito ito. “Alam ko, ha! Ui! Gusto niya akong pakasalan.”
“Hindi ko sinabi ‘yan, ha!”
Carmina laughed so hard she was blushing red now. Tuwang-tuwa siyang binibiro si Jason. Ang bilis nitong mapikon. Kung gaano kabilis mawala ang inis niya sa tao ganoon naman ito kabilis mabuwisit. Nakakaloka! “Napakaseryoso mo!” ngumuso siya umusog para mas dumikit dito.
“Dahil hindi binibiro ang mga ganyang bagay.”
“Bakit mo ba ako ‘dinadalaw? Bakit mo ako ini-email, tini-text at tinatawagan lagi, ha? Hindi ba nanliligaw ka?”
“Hindi ah, you are my friend since high school.”
Napamaang siya. What happened? Hindi ba may gusto ito sa kanya? He was so sweet in exchanges of messages calling her by endearing name. Was she wrong? Umiral ang pagkamaldita niya. “Si Jett and friend ko hindi ikaw!”
“Eh, ano mo ako?”
“First love kita! ‘Di ba sabi ko sa’yo yan?”
Kumunot ang noo nito. “So, anong ibig sabihin niyon?”
“Hindi tayo friends!”
Jason blinked, parang hindi makapaniwala sa pagkakatingin sa kanya. “Huwag kang sumigaw paki-usap. Magigising ang mga tao.”
“Hindi ako sumisigaw, high-pitch lang talaga ang boses ko. Saka bakit nandito ka kung hindi ka nanliligaw?”
“Five days lang ako dito. I finished the four days arranging so much paper works. Paalis na ako bukas.”
“Kitam, pang huli pa din ako sa listahan mo. Paano kita sasagutin niyan?”
“Hindi nga kita nililigawan.”
“Talaga?”
“Peksman!” Itinaas pa ni Jason ang kamay na parang bata.
Muntik na siyang humagikhik kung hindi niya napigil. “Siya kung ganun, sasagutin ko na yung isa kong manliligaw. Sabi ko pa naman sa kanya ikaw ang sasagutin ko. Hindi ka naman pala nanliligaw ng lagay na iyan.”
“Huh? Sinong manliligaw?” Naisip ni Jason na walang naikuwento sa kanya si Jett tungkol sa mga nanliligaw kay Carmina. Ang sabi ng kakambal niya ay hindi ito tumatanggap ng mga manliligaw. May inililihim ba si Carmina at ang kapatid niya? Malilintikan iyon sa kanya mamaya.
“May manliligaw ako, hindi ko sinasagot kasi akala ko nililigawan mo ako. Akala ko magiging tayo na. Seven years ago sabi mo sa akin, hindi puwedeng maging tayo. You cannot promise me anything. Naghintay ako kasi mahal kita, but I guess it’s time to move on, hindi ba?” Tumayo itong bigla.
He panicked.
“Sige aakyat na ako, walang kuwenta ito. Puro kuwentuhan, email, text at tawag, sayang ang load natin pareho, wala naman palang patutunguhan.”
“We are friends!” he sounded desperate. He was surprised to find that out.
“Bestfriend ko si Jeff. At hindi fifteen pesos per text sa kanya. Kaya nga inalis ako ni mama sa line nila ni papa, hindi ko daw madisiplina ang sarili ko. Hindi ko masabi na puro sa’yo lang naman iyon. Nagsasayang ako ng load. Noong tinawagan kita noon na nagalit ka, I spent one thousand pesos in twenty minutes call na sinayang mo lang sa kakasermon mo! Tapos sasabihin mong friends lang tayo! Puwes, hindi ko tinatanggap ng ganitong dis-oras ng gabi ang friend ko dito sa bahay. Nungka! Lumayas ka na!”
Napatayo si Jason. “Mina…”
“Alis na!”
He didn’t know what happened. All of a sudden she had the floor again. Parang noong six year old at sixteen years old sila na pareho siyang muntik muntikan nang mapahamak. “God, woman! What do you want?”
“Gusto kita maging boyfriend. Akala ko nga boyfriend na kita, eh! Hindi pala. Friends lang pala tayo. So there, sobrang dami ko ng friends. Hindi na kita kailangan, goodbye!” She walked going back to the stairs.
“Fine, fine!” His tone was higher and louder. “Nililigawan na kita, damn it! Just don’t leave me here!”
Humarap ito sa kanya. “Nililigawan mo na ako?” Nakataas pa ang isang kilay nito.
Tumango si Jason. He kept on swallowing.
Tumili ito at tumakbo payakap sa kanya. “Gosh! Tayo na!”
Napahawak si Jason sa baywang nito. God help him but she was so soft. This manipulative little woman! Mga bata pa sila and he was having a bad case of hard on. Wala bang pakiramdam ang babaing ito? “Ano’ng tayo na? Nililigawan pa lang kita, ah!”
“E ‘di ba sabi ko sayo first love kita. Wala naman akong second love. Kaya ibig sabihin ay tayo na. Sinagot na kita bago mo pa ako ligawan.” Parang tumatalon-talon pa ito sa sobrang saya. “Kiss me again. Na miss ko na yung kiss mo…” Inginuso pa nito ang bibig.
“Hey, baka makita tayo ng parents mo. Bumitiw ka muna sa akin.” Sinubukan niyang kalasin ang mga kamay nito sa leeg niya pero lalo lang humigpit ang kapit nito.
“Ano ka ba, pag mag-boyfriend nag-ki-kiss.” Nakatingkayad pa ito at inilalapit ang nguso sa bibig niya.
“I know, but not here.”
Nagliwanag ang mata nito. “Aalis tayo?”
“No!” Damn! Bakit ba lahat na lang ng sabihin ko dito may ibang kahulugan!
“Eh, saan kita i-ki-kiss?”
“God!” Luminga si Jason sa paligid. Wala namang tao kung hindi silang dalawa lang. So he pulled Mina to his arms and kissed her senseless. Umuungol ito na tila sarap na sarap, and he was getting ready to explode. Her body was so soft. Hinimas niya ang balakang nito at ang isa kamay niya ay pumipigil sa anit nito.
They had been kissing for a while when something rang.
A phone?
Mina pulled away. Tumitig ito sa intercom na nakakabit sa dingding ng mismong sitting room. “I think you need to answer that phone?”
“Bakit ako, bahay ninyo ito.”
“Just answer it. Tapos Iki-kiss ulit kita.” Ngumiti ito ng pagkatamis-tamis.
Jason sighed not understanding what was going on. He walked to the wall and press the answer button of the small monitor.
Hindi man lang siya pinagsalita ng nasa kabilang linya. The voice whoever that was talked right away. It was a man. “Young man, I want you to bring your parents here very soon, kung hindi ay idedemanda kita. You are abusing my daughter in our own house and she is almost a minor.”
Ah what? Jason looked back and found Carmina going up the stairs.
Lumingon ito sa kanya. “Daddy ko ba?”
“Malamang,”
“Ano’ng sabi?”
“Pinapapunta ang parents ko dito as soon as possible. I don’t have time, I need to leave early in the morning. Pagbalik ko na lang from Milan.”
Nag-isip ito. Saka iwinasiwas ang kamay. “Don’t worry about it.”
Kumunot ang noo niya. “Are you sure? Baka ma-grounded ka.”
“Ako ang bahala sa daddy ko, alam niya na ikaw ang gusto kong mapangasawa.”
What?
“Alis na.” Mabilis itong bumaba at muli siyang hinalikan sa labi. “I love you… Tell me you love me.”
“Errrr…”
“Hay naku, sige saka na, pag-aralan mo muna, ang chaka!” Saka ito nagmamadaling umakyat sa taas.
He was left with a maid having a wide eye looking at him. He glared at the maid. “Huwag ako ang tingnan mo ng ganyan! Hindi mo ba nakita kung paano ako na-manipulate ng amo mo?” He walked out of the door frowning.
This shouldn’t happen again. Paulit ulit na lang, nakaka-ilan na sa kanya ang babaing ito. Buti na lang ay mahal niya.
Grrrrr…